به گزارش خبرنگار ایراسین، در فاصله ژانویه تا اوت ۲۰۲۵، ترکیه حجم کل صادرات فولاد خود را در مقایسه با مدت مشابه سال ۲۰۲۴، ۹.۹ درصد افزایش داد و به ۱۲.۸۴ میلیون تن رساند. اوکراین به یکی از مقاصد کلیدی این صادرات تبدیل شده است؛ طی این هشت ماه، صادرات فولاد ترکیه به اوکراین به ۶۰۹ هزار و ۹۰۰ تن رسید که نسبت به سال گذشته ۳۶.۱ درصد رشد داشته است. به این ترتیب، اوکراین در رتبه پنجم بزرگترین واردکنندگان فولاد ترکیه قرار گرفت و حتی از برخی کشورهای اتحادیه اروپا و خاورمیانه پیشی گرفت. این آمار توسط انجمن صادرکنندگان فولاد ترکیه اعلام شده است.

رومانی همچنان با واردات بیش از ۱.۲۱ میلیون تن فولاد از ترکیه (+۱۳.۸ درصد) در صدر قرار دارد و ایتالیا با نزدیک به ۱ میلیون تن (+۵.۷ درصد) و اسپانیا با ۶۵۶ هزار و ۶۴۰ تن (+۳۷.۳ درصد) در رتبه‌های بعدی هستند. بیشترین رشد اما مربوط به مراکش بوده که واردات خود را ۱۳۷.۷ درصد افزایش داده و به ۶۸۳ هزار و ۳۰۰ تن رسانده است.

در ساختار کالایی صادرات فولاد ترکیه، میلگرد ساختمانی و محصولات گرم‌نورد در صدر قرار دارند. طی هشت ماه، صادرات میلگرد ۱۶.۹ درصد افزایش یافته و به ۲.۶۲ میلیون تن رسیده است، در حالی که محصولات گرم‌نورد تخت با رشدی ۲۴.۸ درصدی به ۲.۶۱ میلیون تن رسیده‌اند. صادرات لوله‌های جوشی اندکی کاهش یافته (-۰.۴ درصد) و به ۱.۳۲ میلیون تن رسیده است.

بیشترین رشد در بخش شمش فولادی (بیلت) ثبت شده که صادرات آن شش برابر شده و به ۳۶۰ هزار و ۶۰۰ تن رسیده است.

صادرات محصولات فولادی نورد ترکیه به بازار اوکراین در دوره ژانویه-ژوئن ۲۰۲۵ نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۴۷.۹ درصد افزایش یافته و به ۴۰۵.۸۴ هزار تن رسیده است. این رشد باعث شده سهم محصولات ترکیه در واردات فولاد اوکراین به ۵۹.۵ درصد برسد، در حالی که سال قبل این سهم ۴۹.۶ درصد بود.

الکساندر کالنکوف، رئیس انجمن صنایع فلزی اوکراین (Ukrmetprom)، پیش‌تر هشدار داده بود که افزایش شدید واردات، به‌ویژه از ترکیه و چین، تهدید مستقیمی برای تولیدکنندگان فولاد داخلی به شمار می‌رود. این موضوع به‌خصوص در بخش محصولات طویل مانند میلگرد و مفتول—که شرکت‌های اوکراینی نیز توان تولید آن را دارند—نگران کننده است.

به گفته کالنکوف، این رقابت اغلب ناعادلانه است، چرا که محصولات وارداتی به دلیل استفاده از انرژی ارزان و شمش فولاد وارداتی از روسیه مزیت قیمتی دارند. وی تأکید کرد که اگر اقدامات حمایتی لازم به سرعت انجام نشود، تولیدکنندگان اوکراینی ممکن است برای همیشه بازار داخلی، که باید «ضربه‌گیر» صنعت در دوران جنگ و بازسازی پس از آن باشد، را از دست بدهند.