پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، اگر میخواهید شاهد نقش رو به رشد هند به عنوان یک قطب تولید باشید، از ترافیک بدنام بنگالور فاصله بگیرید و به سمت شمال بروید. حدود ۴۵ کیلومتر خارج از این شهر، در میان گرد و غبار و نخالههای ساختمانی، شرکت تایوانی «فاکسکان» که یک تولیدکننده پیمانکار است، در حال ساخت کارخانهای در یک زمین کشاورزی ۱۲۰ هکتاری است که قرار است سالی حدود ۲۰ میلیون گوشی آیفون تولید کند. کارخانه فاکسکان، سومین تاسیسات در نزدیکی شهر بنگالور است که به تولید گوشیهای شرکت اپل، غول تکنولوژی آمریکایی اختصاص یافته است. دو کارخانه دیگر را گروه «تاتا»، بزرگترین هلدینگ هند اداره میکند.
بنگالور که بسیاری از غولهای هندی را در خود جای داده، بیشتر به توسعه نرمافزار معروف است تا سختافزار. اما این کارخانههای جدید میگویند حداقل در یک صنعت، تلاشهای هند برای تبدیل شدن به یکی از موتورهای تولید جهان، در حال به ثمر نشستن است. تولید لوازم الکترونیک – که کسبوکار ساخت گوشیهای موبایل، تلویزیون و ابزارهای مشابه را دربرمیگیرد – در هند در حال افزایش است. ارزش لوازم الکترونیکی که هند تولید کرده، بین سالهای مالی بین مارس ۲۰۱۶ و مارس ۲۰۲۳ از ۳۷ میلیارد دلار به ۱۰۵ میلیارد دلار (معادل ۳ درصد تولید ناخالص داخلی) افزایش یافته است. دولت میخواهد این رقم را تا سال مالی ۲۰۲۶ سه برابر کند. با اینکه تولید لوازم الکترونیک هند فقط ۳ درصد کل تولید جهانی را به خود اختصاص میدهد، این سهم بسیار سریعتر از هر کشور دیگری در حال افزایش است.
این شکوفایی، هیچ جای دیگری جز تولید گوشی که تقریباً نیمی از صنعت الکترونیک هند را تشکیل میدهد، مشهود نیست. هند بعد از چین، دومین تولیدکننده بزرگ دستگاههای الکترونیک در دنیاست. در سال مالی ۲۰۱۵ هند تقریباً چهارپنجم گوشیهای مورد نیاز خود را وارد میکرد. اما الان به ندرت گوشی وارد میکند. از هر هفت گوشی آیفون، یک گوشی در هند تولید میشود – دو برابر مقداری که سال گذشته تولید میشد. بزرگترین تاسیسات تولید گوشی سامسونگ، رقیب کرهای، در هند واقع شده است.
تولیدکنندگان پیمانکاری، که محصولات را از طرف شرکتهای دیگر تولید میکنند، در سالهای اخیر به سرعت در هند توسعه یافتهاند. فاکسکان که تقریباً دو سوم آیفونهای تولید شده در هند را مونتاژ میکند، حالا بیش از ۳۰ کارخانه در این کشور دارد و ۴۰ هزار نیروی کار هندی را به خدمت گرفته است. با اینکه عملیات این شرکت در هند کمتر از ۵ درصد کل درآمدش را شامل میشود، سرمایهگذاریهای خود را به طور مستمر افزایش میدهد؛ از جمله ۶/۲ میلیارد دلاری که به کارخانه بنگالور اختصاص داده است. سال گذشته، لیو یانگ، رئیس فاکسکان، به سرمایهگذاران گفت که چند میلیارد دلاری که این شرکت تاکنون در هند سرمایهگذاری کرده، «تازه اول کار» بوده است. طبق ارزیابیهای شرکت مشاوره pwc، سهم ارزش افزوده هند برای گوشیهای تولیدشده در این کشور، از ۲ درصد در سال ۲۰۱۴ به ۱۵ درصد در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است.
فقط شرکتهای خارجی نیستند که به هند هجوم آوردهاند. شرکت تاتا اولین بار در سال ۲۰۲۱ و با ساخت قطعات مدلهای قدیمیتر آیفون وارد این بازار شد. بعد از مشکلات اولیه مربوط به کنترل کیفیت، این شرکت حالا جایگاه خودش را پیدا کرده است. در ماه نوامبر، واحد عملیات شرکت تایوانی «ویسترون» در هند را خرید و مونتاژ گوشیهای آیفون را شروع کرد. تاتا حالا قصد دارد کارخانههای خودش را توسعه دهد تا سهم بیشتری از تجارت با اپل را از آن خود کند.
یک شرکت هندی دیگر که از منبع عایدی تولید دستگاههای الکترونیک سود میبرد، «دیکسون تکنولوژی»، بزرگترین تولیدکننده لوازم الکترونیک داخلی در هند است. این شرکت که تولید دستگاه برای بازار داخلی را در سه دهه پیش شروع کرد، به تولید گوشیهای هوشمند برای شرکتهای خارجی روی آورده است. دیکسون در حال حاضر ۲۷ هزار نفر نیرو دارد که یک دهه پیش تعداد آنها فقط ۲ هزار نفر بود. طی سال گذشته، قیمت سهام آن ۱۵۰ درصد رشد داشته است.
شکوفایی الکترونیک هند، نشاندهنده ترکیبی از تمایل شرکتهای تکنولوژی غربی مثل اپل به کاهش اتکایشان به چین و اشتهای گسترده ۴/۱ میلیارد هندی به ابزارهایی مثل گوشیهای هوشمند است. کمکهای سخاوتمندانه دولت هم، معامله را برای شرکتهایی که به دنبال تولید در هند هستند، شیرین کرده است. در سال ۲۰۲۰، دولت از برنامه «مشوقهای مرتبط با تولید» برای تولیدکنندگان در صنایع مختلف، از جمله الکترونیک، رونمایی کرد.
هند امیدوار است که یک روز بتواند چین را به عنوان کارخانه الکترونیک جهان کنار بزند. پیشرفت هند در این زمینه بسیار محتمل به نظر میرسد. در ۱۲ ماه منتهی به مارس، صادرات الکترونیک این کشور به ۲۹ میلیارد دلار رسید که افزایش سالانه ۲۴ درصدی را نشان میدهد. اما هنوز با رقم ۹۰۰ میلیارد دلاری که چین سال گذشته لوازم الکترونیک صادر کرد، فاصله زیادی دارد. بنابراین، هنوز خیلی کارها باید انجام شود. ناشاد فوربس، تاجر هندی، میگوید تا زمانی که شرکتهای هندی در عمیقتر کردن دانش فنی خود سرمایهگذاری نکنند، برای رقابت در حوزههای پیشرفتهتر مثل تراشهسازی با مشکل مواجه خواهند بود. بیمیلی هند به کم کردن موانع تجاری با همسایگان آسیایی هم یک مانع دیگر است. عوارض واردات مواد اولیه مورد نیاز برای تولید لوازم الکترونیک بالاتر از یکسری کشورهاست که میخواهند با تولید در چین رقابت کنند؛ از جمله ویتنام.
واچانی از شرکت دیکسون، به نوبه خودش خوشبین است. او معتقد است این یک «لحظه ۲۰۰۰» برای تولید الکترونیک هند است (اشاره به ترس ناشی از باگ کامپیوتری که در ابتدای این قرن جهان را فرا گرفته بود) و این موضوع بادبانهای صنعت IT هند را به حرکت درمیآورد. شاید بالاخره زمانی برسد که اصطلاح «بنگالور شدن» به معنی بیکار شدن نیروهای کار به خاطر انتقال مشاغلشان به هند، به خروج مشاغل اداری از آمریکا اشاره نداشته باشد، بلکه معنایش خروج مشاغل کارگری از چین (به هند) باشد.
منبع: Economist
ارسال نظر